Κολέγια: Υπάρχει διέξοδος με τα κολέγια;

του Στράτου Στρατηγάκη

Δημοσιεύτηκε 16/11/2008

Υπάρχει τρόπος να αναγνωριστούν τα επαγγελματικά δικαιώματα των αποφοίτων των κολεγίων, όπως επιτάσσει η Ευρωπαϊκή Ένωση, και ταυτόχρονα να μην ισοπεδωθούν οι σπουδές με τη λογική του άκριτου φραντσάιζ. Η Ευρωπαϊκή Ένωση αρνείται τον οποιοδήποτε εκπαιδευτικό έλεγχο στα κολέγια που συνεργάζονται με πανεπιστήμια του εξωτερικού.
Άνοιξε στην Αθήνα ένα κολέγιο που συνεργάζεται με πανεπιστήμιο της Ρουμανίας, που ανήκει στην Ευρωπαϊκή Ένωση, και περιλαμβάνεται στην οδηγία. Το πανεπιστήμιο με το οποίο γράφει η πινακίδα του κολεγίου ότι συνεργάζεται δεν υπάρχει στον πίνακα με τα πανεπιστήμια που αναγνωρίζει ο ΔΟΑΤΑΠ. Υποψιαζόμαστε λοιπόν ότι πρόκειται για μια φτηνή συνεργασία που θα μοιράζει πτυχία. Φυσικά δεν είναι όλα έτσι. Θα υπάρξουν και σοβαρές επενδύσεις.
Το θέμα είναι να κατανοήσουμε τις στρεβλώσεις που δημιουργήσαμε στο τέλος της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, οι οποίες έφεραν τα κολέγια σε ρόλο πρωταγωνιστή στη χώρα μας. Αν άρουμε αυτές τις στρεβλώσεις τότε τα κολέγια θα σταματήσουν να πρωταγωνιστούν και να απειλούν την ύπαρξη των πανεπιστημίων μας. Θα τεθούν αυτόματα στο περιθώριο της εκπαίδευσης. Η πραγματικότητα είναι ότι τα κολέγια εξυπηρετούν μια συγκεκριμένη ανάγκη, γι’ αυτό και εξαπλώνονται. Το ζήτημα είναι ποιος δημιούργησε αυτή την ανάγκη.

Η δευτεροβάθμια εκπαίδευση

Η Ελλάδα είναι η χώρα με το δεύτερο μεγαλύτερο ποσοστό αποφοίτησης από τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, μετά τη Γερμανία, σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΟΣΑ. Μέχρι και φέτος οι απόφοιτοι της τεχνικής εκπαίδευσης δεν έπαιρναν απολυτήριο Λυκείου, ισότιμο με το απολυτήριο των Γενικών Λυκείων. Από φέτος, πρώτη χρονιά ολοκλήρωσης της μεταρρύθμισης της κας Γιαννάκου στην τεχνική εκπαίδευση, οι απόφοιτοι της τεχνικής εκπαίδευσης θα παίρνουν απολυτήριο λυκείου ισότιμο με το απολυτήριο των γενικών λυκείων. Η αλήθεια είναι ότι η απόκτηση του απολυτηρίου λυκείου στην Ελλάδα δεν πιστοποιεί καμία γνώση, αφού όλοι όσοι φτάνουν στο Λύκειο παίρνουν το απολυτήριό τους. Όταν προσπάθησε το Υπουργείο Παιδείας να ταυτίσει το απολυτήριο με την πιστοποίηση γνώσεων, επί υπουργίας Αρσένη, το 30% των μαθητών έμεναν στην ίδια τάξη, με άμεσο αποτέλεσμα την εκπαραθύρωση του κ Αρσένη και την ανατροπή της πολιτικής του.

Η τριτοβάθμια εκπαίδευση.

Η εγγραφή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση απαιτεί την επιτυχή ολοκλήρωση της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, την απόκτηση δηλαδή του απολυτηρίου λυκείου. Η κα Γιαννάκου λοιπόν αύξησε το μαθητικό πληθυσμό που αποκτά το απολυτήριο λυκείου και ταυτόχρονα μείωσε τον αριθμό των εισαγομένων, προσέξτε όχι των εισακτέων, στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, εφαρμόζοντας τη βάση του 10. Η βάση του 10 κρύβει ένα παραλογισμό. Ο απόφοιτος μιας βαθμίδας εκπαίδευσης δεν κρίνεται ικανός να παρακολουθήσει την επόμενη βαθμίδα. Δημιούργησε έτσι η κα Γιαννάκου ένα πληθυσμό 36.000 μαθητών κάθε χρόνο (18.000 που δεν καταφέρνουν να πιάσουν τη βάση του 10 και 18.000, κατ’ εκτίμηση, αποφοίτων των ΕΠΑΛ και εισαχθέντες σε τμήματα που δεν τους ενδιαφέρει το αντικείμενο σπουδών) που ολοκληρώνουν με επιτυχία τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση και δεν τους επιτρέπεται η πρόσβαση στην τριτοβάθμια. Ιδού η στρέβλωση, που δημιουργήθηκε. Η ποιοτική ανάλυση των εισαγομένων επιβαρύνει ακόμη περισσότερο την κατάσταση. Με το κόψιμο 18.000 θέσεων στα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα ερήμωσαν τα ακριτικά ΤΕΙ. Υπήρξε μια ανακατανομή των εισακτέων με μεταφορά 10.000 θέσεων εισαγομένων από το κέντρο προς την περιφέρεια, που εξόντωσε οικονομικά πολλές οικογένειες και οδήγησε πολλούς υποψηφίους σε αδιάφορα τμήματα. Η σκέψη που κάνουν πολλοί γονείς είναι: αντί να στέλνω το παιδί μου στην περιφέρεια και να ξοδεύω 1.000€ το μήνα σε ενοίκια και μετακινήσεις να τα δώσω σε δίδακτρα σε κάποιο κολέγιο και να σπουδάσει το παιδί μου χωρίς να μεταναστεύσει και κκυρίως αυτό που επιθυμεί. Αυτή η σκέψη του γονιού, που είναι σωστή, γίνεται επειδή δημιουργήθηκε η στρέβλωση που σας περιέγραψα παραπάνω. Τη στρέβλωση αυτή που δημιούργησε η κα Γιαννάκου ακολούθησε ο κ. Στυλιανίδης επεκτείνοντάς την. Πιστεύετε ότι έγιναν τυχαία αυτά ή βάση σχεδίου;

Η λύση

Η λύση του προβλήματος που δημιουργείται είναι προφανής. Η άρση της στρέβλωσης και η διέξοδος για τους 35.000 εγκλωβισμένους αποφοίτους της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης θα άρει την αναγκαιότητα ύπαρξης των κολεγίων και θα λύσει το πρόβλημα. Υπάρχει όμως μια αρχή που δεν πρέπει να παραβιάζεται: κάθε απόφοιτος της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και κάτοχος απολυτηρίου δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης έχει δικαίωμα να σπουδάσει αυτό που επιθυμεί. Αυτή την αρχή την παραβιάζει συστηματικά ο τρόπος εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, γι’ αυτό και είναι προφανής η αναγκαιότητα αλλαγής του τρόπου εισαγωγής στην ανώτατη εκπαίδευση. Αντίθετα όσοι πληρώνουν, ακόμη και αν είναι μαθητές χαμηλότατου επιπέδου, μπορούν να σπουδάσουν ό,τι θέλουν…